Βίασε τρεις γυναίκες γιατί είχε καιρό να κάνει σεξ και δε μπορούσε να συγκρατηθεί!

Το Εφετείο διατήρησε τον συνολικό χρόνο της ποινής που επέβαλε το Κακουργιοδικείο και δέχθηκε οι διαφορετικές ποινές να είναι συντρέχουσες για Σύρο αιτητή ασύλου

Το Εφετείο διατήρησε τον συνολικό χρόνο της ποινής που επέβαλε το Κακουργιοδικείο και δέχθηκε οι διαφορετικές ποινές να είναι συντρέχουσες

Το Εφετείο αναδιάρθρωσε αλλά δεν άλλαξε το ύψος των ποινών σε υπόθεση τριών βιασμών που έγιναν από Σύρο αιτητή ασύλου, στην Αγία Νάπα την άνοιξη του 2022. Οι ποινές για κάθε βιασμό ανέβηκαν (16 χρόνια για το πρώτο περιστατικό και 13 χρόνια για καθένα από τα άλλα δύο), αλλά το Δικαστήριο διέταξε να εκτίονται ταυτόχρονα. Έτσι, η συνολική ποινή για τον Σύρο Μ. Α. παραμένει 16 χρόνια, όσο είχε καταδικαστεί και πρωτοδίκως από το Κακουργιοδικείο. Δηλαδή, «σκληρότερες» ποινές για κάθε πράξη χωριστά, χωρίς να υπάρξει διαδοχικότητα.

Τη σύνθεση του τριμελούς Εφετείου αποτελούσαν οι Δικαστές, Μ. Αμπίζας, Στ. Χριστοδουλίδου-Μεσίου και Ι. Στυλιανίδου. Τον Γενικό Εισαγγελέα εκπροσώπησε ο δικηγόρος Α. Δημοσθένους.

Είχε καιρό να κάνει σεξ!

Ο Μ. Α. είχε παραδεχθεί ενοχή στο Μόνιμο Κακουργιοδικείο Αμμοχώστου για τρεις βιασμούς και άλλα σεξουαλικά αδικήματα σε βάρος τριών γυναικών, μέσα σε περίπου έναν μήνα (από 18 Απριλίου ως 22 Μαΐου 2022). Ταυτοποιήθηκε στις 23 Μαΐου 2022, κλήθηκε για ανάκριση και έδωσε γραπτή ομολογία. Στην κατάθεσή του περιέγραψε ότι παραμόνευε στον δρόμο αναζητώντας «εύκολους στόχους».

Όπως αναφέρεται στην απόφαση του Κακουργιοδικείου, ο Μ.Α έφτασε στη Κύπρο το 2021 και ζήτησε πολιτικό άσυλο, με το αίτημα του ακόμα να εκκρεμεί.

Ομολόγησε γραπτώς και τους τρεις βιασμούς. Όπως ανέφερε στην κατάθεση του, από τον Σεπτέμβριο του 2021 που ήρθε στην Κύπρο δεν είχε οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή. Ένα βράδυ ένιωθε την ανάγκη να κάνει σεξ, δεν μπορούσε να συγκρατηθεί. Στάθηκε στο δρόμο κάτω από το διαμέρισμα που διέμενε περιμένοντας «καμιά μεθυσμένη να περάσει» γνωρίζοντας ότι θα είναι εύκολος στόχος. Το ίδιο ανάφερε και για τις τρεις περιπτώσεις. Όλες τις βίασε επειδή δεν μπορούσε να συγκρατηθεί, έψαχνε μοναχικές μεθυσμένες κοπέλες οι οποίες δεν θα αντιστέκονταν σθεναρά. Το Κακουργιοδικείο επέβαλλε συνολική ποινή φυλάκισης 16 ετών με κάποιες επί μέρους ποινές να συντρέχουν και άλλες να είναι διαδοχικές.

Δύο εφέσεις

Καταχωρίστηκαν δύο ξεχωριστές εφέσεις που εκδικάστηκαν μαζί. Η πλευρά του καταδικασθέντα ζητούσε να αναιρεθεί η διαδοχικότητα των ποινών, ελπίζοντας πως έτσι θα εξέτιε λιγότερα χρόνια φυλάκισης. Ο Γενικός Εισαγγελέας ζητούσε αυστηρότερες επιμέρους ποινές, κρίνοντας τις αρχικές «ανεπαρκείς» για τη βαρύτητα των πράξεων.

Το Εφετείο ξεκαθάρισε ότι δεν επιβάλλει ποινές από την αρχή. Ελέγχει αν οι ποινές «στέκουν» με βάση τη νομολογία και τα πραγματικά περιστατικά και παρεμβαίνει μόνο όταν είναι προφανώς ανεπαρκείς ή προφανώς υπερβολικές ή όταν έχει υπάρξει λάθος στη μεθοδολογία.

Οι δικαστές διαπίστωσαν ότι μέσα σε μικρό διάστημα ο δράστης επανέλαβε το ίδιο βίαιο μοτίβο σε τρία διαφορετικά θύματα. Αυτό, λέει η διεθνής νομολογία, μοιάζει με «εκστρατεία» βιασμών και όχι με μεμονωμένο επεισόδιο, αλλά με επαναλαμβανόμενη επιλογή. Άρα, οι ποινές για κάθε βιασμό έπρεπε να είναι υψηλές. Ταυτόχρονα, επειδή τα τρία περιστατικά συνδέονται χρονικά και ως «σχέδιο δράσης», δεν χρειαζόταν να αθροιστούν μηχανικά οι ποινές και να εκτίονται η μία μετά την άλλη. Με αυστηρές μεμονωμένες ποινές που συντρέχουν, επιτυγχάνεται και το μήνυμα αποτροπής και η αναλογικότητα στο τελικό αποτέλεσμα.

Τι άλλαξε πρακτικά

Η ποινή για τον πρώτο βιασμό έγινε 16 χρόνια και για τον δεύτερο και τρίτο βιασμό, 13 χρόνια για τον καθένα. Οι ποινές για τα υπόλοιπα αδικήματα (αρπαγές, απαγωγές και εξαναγκασμός σε πράξεις σεξουαλικού χαρακτήρα) παρέμειναν, αλλά συντρέχουν μαζί με τις ποινές των βιασμών. Όλες οι ποινές θα εκτελεστούν ταυτόχρονα. Το σύνολο των χρόνων που θα μείνει στη Φυλακή χωρίς τις χάρες και άλλα ωφελήματα είναι 16 χρόνια, όπως ήταν και με την απόφαση του Κακουργιοδικείου. Απλώς έγινε διαφορετικός υπολογισμός.

Το μήνυμα που έστειλε το Εφετείο είναι ότι, σε βιασμούς με επανάληψη, προσχεδιασμό και σωματικές – ψυχικές βλάβες, οι ποινές πρέπει να είναι αυστηρές. Δεν μιλάμε για «παρασπονδίες», αλλά για βαριές πράξεις με βαθιά επίδραση στα θύματα.
Επίσης η τελική ποινή δεν είναι αριθμητική πρόσθεση. Σκοπός είναι να τιμωρείται αυστηρά η κάθε πράξη, αλλά το συνολικό αποτέλεσμα να μην ξεφεύγει από αυτό που θεωρείται δίκαιο για την «ολική εικόνα» της υπόθεσης. Αυτό αποτρέπει υπερβολές, χωρίς να ρίχνει στα μαλακά εγκληματικές ενέργειες αυτού του είδους.

Καλή η παραδοχή, αλλά…

Τα τρία θύματα είναι τρεις διαφορετικές γυναίκες που βρέθηκαν τυχαία αντιμέτωπες με βία σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Στο φάκελο της υπόθεσης υπάρχουν αναφορές για τραυματισμούς και για την ανάγκη στήριξης τους. Το Δικαστήριο έλαβε υπόψη ότι ο κατηγορούμενος παραδέχθηκε ενοχή, κάτι που απέτρεψε νέα ταλαιπωρία για τις παραπονούμενες, που διαφορετικά θα έπρεπε να κληθούν ως μάρτυρες στο Δικαστήριο και να ξαναζήσουν τις ίδιες τραυματικές εμπειρίες. Όμως ξεκαθάρισε ότι, μπροστά στον επαναλαμβανόμενο χαρακτήρα των πράξεων και τη βλάβη που προκάλεσαν, τα ελαφρυντικά αυτά δεν μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά το ύψος των ποινών προς όφελος του δράστη. Τυπικά, και οι δύο πλευρές πέτυχαν κάτι με τις εφέσεις. Η υπεράσπιση του Μ. Α. πέτυχε να απαλειφθεί η διαδοχικότητα και οι ποινές να συντρέχουν, ενώ η Κατηγορούσα Αρχή πέτυχε την αυστηροποίηση των ποινών για τους βιασμούς. Στο τέλος, το Εφετείο έκρινε ότι η δίκαιη ισορροπία είναι να μείνει το ανώτατο σύνολο στα 16 χρόνια, αλλά τα ξεχωριστά αδικήματα να «ζυγίζουν» όσο πρέπει.

Cyprus Times

08/10/2025