Κατάδικος, ο οποίος εκτίει ποινή φυλάκισης 20χρόνων, για βιασμούς ανήλικων παιδιών του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος, επιχείρησε με έφεση να αμφισβητήσει τόσο την καταδίκη όσο και το ύψος της ποινής που του επιβλήθηκε.
του Μανώλη Καλατζή
Το Εφετείο με σύνθεση του Δικαστές, Χ.Β Χαραλάμπους, Γ. Κυριακίδου και Μ.Γ Πική, απέρριψε όλους τους λόγους έφεσης και επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση, με την οποία ο κατηγορούμενος είχε καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης 20 ετών για κατηγορίες που αφορούσαν συνουσία με νεαρό άντρα κάτω των 13 ετών, φυλάκιση 10 ετών σε κατηγορίες που αφορούν σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκου και φυλάκιση 4 ετών για κατηγορία συνουσίας με άλλον νεαρό άντρα κάτω των 13 ετών. Οι ποινές συντρέχουν και έτσι πρέπει να παραμείνει 20 χρόνια στη φυλακή.
Τα παιδιά τον είχαν ίνδαλμα
Κάποια από τα αδικήματα διαπράχθηκαν από το 2006 ως το 2009, και αφορούσαν τον βιασμό του A.J.K. ο οποίος τότε βρισκόταν σε ηλικία 6 – 9 ετών. Τα υπόλοιπα αδικήματα διαπράχθηκαν από το 1995 ως το 1997, με θύμα τον Φ.Χ, ο οποίος τότε βρισκόταν σε ηλικία 9 – 11 ετών. Ο Φ.Χ. είναι γιος της ετεροθαλούς αδελφής του παιδεραστή, ενώ ο A.J.K. είναι γιος άλλης αδελφής του και μάλιστα ο δράστης είναι νονός του. Ο δράστης την περίοδο που βίαζε τον Α.J.K ήταν 26 ως 29 ετών και την περίοδο των βιασμών του Φ.Χ ήταν 13,5 ως 15,5 ετών.
Ο Φ.Χ. βιάστηκε από τον θείο του, κατά τη διάρκεια δυο καλοκαιριών στο εξοχικό της οικογένειας. Ο Φ.Χ όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση, είχε ιδιαίτερη σχέση με τον δράστη, ο οποίος είναι κατά 4 – 5 χρόνια μεγαλύτερος του. Τον θεωρούσε ως μεγάλο αδελφό και τον είχε ως ίνδαλμα του. Σε ηλικία 23 ετών εκμυστηρεύτηκε για πρώτη φορά στους γονείς του τα όσα είχαν συμβεί με τον θείο του, ζητώντας τους όμως να μην ξαναμιλήσουν για αυτό το θέμα. Το Καλοκαίρι του 2018 πληροφορήθηκε ότι ο δράστης κακοποιούσε σεξουαλικά και τον ξάδελφο του τον A.J.K. Συναντήθηκαν και συζήτησαν χωρίς αναφορά σε λεπτομέρειες. Ξανασυναντήθηκαν την περίοδο των Χριστουγέννων του 2018, οπότε ο Φ.Χ συνόδευσε τον A.J.K. σε ψυχολόγο. Ακολούθως έκαναν καταγγελία στην Αστυνομία τον Ιανουάριο του 2019.
Πραγματική κόλαση
Οι γονείς του A.J.K. χώρισαν το 2003 και με βάση τη διευθέτηση την οποία είχαν κάνει, κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο που θα έμενε με τη μητέρα του, διανυκτέρευε στο σπίτι της γιαγιάς του, όπου διέμενε και ο δράστης θείος του. Ο A.J.K διατηρούσε καλή σχέση με τον δράστη και όπως κατέθεσε ήταν ο αγαπημένος του θείος και το ίνδαλμα του. Οι σεξουαλικές κακοποιήσεις και βιασμοί οι οποίοι περιγράφονται με ανατριχιαστική λεπτομέρεια στην πρωτόδικη απόφαση, άρχισαν από τον Σεπτέμβριο του 2006, όταν ο A.J.K ήταν ηλικίας 6 ετών και ο δράστης 26. Συνεχίστηκαν μέχρι την ηλικία των 9 ετών και γινόντουσαν πάντα στο δωμάτιο του δράστη ενώ όλοι κοιμόντουσαν.
Όπως αναφέρεται στην πρωτόδικη απόφαση μετά τον πρώτο βιασμό ο δράστης προειδοποίησε τον Α.J.K «να μην αναφέρει τίποτε για το περιστατικό και πως, αν έλεγε κάτι, θα είχε πρόβλημα αφού είτε θα τον τιμωρούσαν είτε δεν θα τον πίστευαν και πάλι θα τον τιμωρούσαν για τα ψέματα που είπε». Από εκείνη την ημέρα μέχρι το 2009, ο θείος και νονός του, τον βίασε πολλές φορές. Στους πρώτους βιασμούς του έδενε τα χέρια πισθάγκωνα ενώ του κρατούσε το στόμα κλειστό και τοποθετούσε μαξιλάρι στο πρόσωπο του για να μην ακούγονται οι φωνές του. Η σεξουαλική κακοποίηση σταμάτησε το 2009, όταν η αλλοδαπή σύζυγος του δράστη άρχισε να μένει μαζί του πιο συχνά στο σπίτι.
Υπήρξε επίσης διαφωνία του δράστη με την αδελφή του μητέρα του Α.J.K για κληρονομικά θέματα και οι σχέσεις νονού και βαφτιστικού διακόπηκαν. Λόγω της σεξουαλικής κακοποίησης ο A.J.K. πάσχει από χρόνια κατάθλιψη από την ηλικία των 12 ετών, ενώ στην ηλικία των 14 ετών έκανε τρείς απόπειρες αυτοκτονίας.
Δικαιολογίες και απόρριψη των ισχυρισμών του δράστη
Ο δράστης στην έφεση του, μεταξύ άλλων υποστήριξε πως οι καταγγελίες εναντίον του σχετίζονται με τις διαφορές που είχε με τους γονείς των παιδιών για κληρονομικά θέματα.
Το Κακουργιοδικείο στην πρωτόδικη απόφαση ανέφερε μεταξύ άλλων: «Θα πρέπει να λεχθεί ότι με χαρακτηριστική άνεση οι εν λόγω μάρτυρες κατηγορίας απέρριψαν τη βασική θέση του κατηγορούμενου ότι οι ως άνω διαφορές (κληρονομικά) ήταν ο λόγος και το κίνητρο καταγγελίας της παρούσας υπόθεσης, ώστε να εξουδετερώσουν τον κατηγορούμενο από τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του. Σε κανένα σημείο της μαρτυρίας τους οι εν λόγω μάρτυρες κατηγορίας δεν έδειξαν να διακατέχονται από εχθρική ή εκδικητική στάση εναντίον του κατηγορούμενου. Αντιθέτως, παρά το ότι ήταν εμφανή τα σημάδια έντονης πικρίας για το αντικείμενο της υπόθεσης, όλοι τήρησαν κατά τη μαρτυρία τους αξιοπρεπή στάση και σεβασμό τόσο προς τη διαδικασία όσο και προς τον κατηγορούμενο».
Το Δικαστήριο τόσο πρωτοδίκως όσο και κατ’ έφεση απέρριψε τις αναφορές της υπεράσπισης σε σχέση με την καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στην καταγγελία στην αστυνομία, αλλά και στην απουσία ενισχυτικής μαρτυρίας.
Ο δράστης στην έφεση επικαλέστηκε ισχυρισμούς περί αναξιοπιστίας των μαρτύρων κατηγορίας λόγω ουσιωδών αντιφάσεων, αλλότριων κινήτρων και έχθρας εναντίον του ένεκα των μεταξύ τους περιουσιακών διαφορών, τη μεγάλη χρονική καθυστέρηση στην υποβολή των καταγγελιών, την απουσία ενισχυτικής μαρτυρίας, την παραβίαση του δικαιώματος δίκαιης δίκης, την κατάχρηση διαδικασίας και την ενδόμυχη αμφιβολία του Κακουργιοδικείου για το αληθές των εναντίον του ισχυρισμών η οποία αναδύεται μέσα από το σκεπτικό της απόφασης.
Το Εφετείο έκρινε όλους του ισχυρισμούς ως ανεδαφικούς τονίζοντας στην απόφαση: «Καμία απολύτως αμφιβολία δεν προκύπτει από το σκεπτικό της καταδικαστικής απόφασης περί της ενοχής του Εφεσείοντος (δράστη).
Είναι πρόδηλη η ύπαρξη της απαιτούμενης βεβαιότητας προς απόδειξη όλων των εναντίον του κατηγοριών πέραν λογικής αμφιβολίας. Έχοντας δε μελετήσει προσεκτικά την απόφαση του Κακουργιοδικείου, τα πρακτικά της δίκης και μαρτυρικό υλικό, δεν υπάρχει οτιδήποτε το οποίο να μας δημιουργεί υποβόσκουσα αμφιβολία για την ασφάλεια της καταδικαστικής απόφασης την οποία κρίνουμε καθόλα ορθή».
