«Μου το πλάσαρε σαν κάτι φυσιολογικό… Ο πατέρας μαθαίνει στην κόρη τον έρωτα»

Η ιστορία της Μέλπως δεν έφτασε ακόμα ενώπιον της Αστυνομίας. Όπως τόσες και τόσες άλλες… Και ίσως να μην φτάσει και ποτέ – Από τις ιστορίες που ένα υγιές μυαλό θεωρεί αδιανόητες – Ξεκίνησε στην εφηβεία της… Τώρα είναι 40 – Θύτης… ο πατέρας

Είναι κάποιοι άνθρωποι που βρίσκουν τη δύναμη. Και κάποιοι άλλοι που δεν τα καταφέρνουν. Κάποιοι χρειάζονται χρόνο. Τον δικαιούνται. Άλλοι δε θέλουν να «σκάσει η βόμβα». Δεν είναι έτοιμοι… Ίσως κάποια στιγμή και να τα καταφέρουν. Να μπορέσουν να μιλήσουν ανοικτά για όσα τους σημάδεψαν και μάλιστα σε μια τρυφερή ηλικία.

Ποιος μπορεί να κρίνει πως θα διαχειριστεί κανείς τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη; Κανείς!

Όπως και η πιο κάτω ιστορία. Έφτασε κοντά μας μέσω της Ράνιας Ευριπίδου. Η Ράνια είναι από τους ανθρώπους που τα κατάφεραν. Βρήκαν τη δύναμη να ομολογήσουν το μαρτύριο τους. Κι ας ήξερε ότι πέρασαν 30 χρόνια, βρήκε το σθένος και κατήγγειλε τον δράστη της. 30 χρόνια μετά κατήγγειλε. Τέσσερα χρόνια αργότερα άρχισε η δίκη του θύτη της και ένα χρόνο μετά, στις 8 Ιανουαρίου 2020, δηλαδή 35 χρόνια μετά, η Ράνια λυτρώθηκε καθώς ο θύτης της καταδικάστηκε σε φυλάκιση!

Από τις ιστορίες που ένα υγιές μυαλό θεωρεί αδιανόητες…

Η ιστορία της Μέλπως (ψευδώνυμο που θα χρησιμοποιείται στο άρθρο) έχει -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- άλλη κατάληξη. Δεν έφτασε στις δικαστικές αίθουσες.

Η ιστορία της Μέλπως είναι σίγουρα από αυτές που ένα υγιές μυαλό θεωρεί αδιανόητες. Ο άνθρωπος που έπρεπε να την προστατέψει από το κακό, ήταν αυτός που τη έβλαψε όσο κανείς άλλος.

«Ξεκίνησε εν καιρώ εφηβείας, τώρα είμαι γύρω στα 40. Ο θύτης μου ήταν ο πατέρας μου. Θυμάμαι την πρώτη φορά που με προσέγγισε μου είχε πει πως σε κάθε οικογένεια ο πατέρας ή ο νονός ήταν αυτοί που έπρεπε να μάθουν τον έρωτα σε μία κοπέλα. Ξεκίνησε με κάποιες ερωτήσεις του τύπου, εάν τώρα που μεγάλωσα ανακαλύπτω μόνη μου το σώμα μου. Πίστεψα ότι θα έμενε εκεί αλλά δυστυχώς διαψεύστηκα».

Η Μέλπω μας εξήγησε πως την εποχή που εκείνη ήταν έφηβη δεν υπήρχε σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, αυτά τα θέματα θεωρούνταν ταμπού για να τα συζητήσει κανείς ενώ η ίδια έμενε σε ένα μικρό χωριό της Κύπρου.

«Είχαμε άγνοια, δε γνωρίζαμε καθόλου και έτσι με έπεισε ότι αυτή είναι πραγματικότητα. Μάλιστα μου είχε πει ότι και η μητέρα μου κάνει κάτι αντίστοιχο με τον μεγάλο μου αδερφό». Νιώθοντας θυμό ανέφερε ότι δεν αμφιβάλει η μητέρα της να γνώριζε τι γινόταν γιατί γενικά ήταν επικριτική απέναντι της.

Το πόσο κράτησε δε μπορεί με σιγουριά να το θυμηθεί καθώς. Όπως ανέφερε, όταν είχε σταματήσει να την παρενοχλεί, τα είχε ξεχάσει όλα. Τα θυμήθηκε μόλις πέρσι όταν η κόρη της έφθασε στην ηλικία που είχε αυτή όταν άρχισε το μαρτύριο της. «Υπολογίζω ότι κράτησε γύρω στα τρία με τέσσερα χρόνια. Είχε κάνει όλα όσα δεν έπρεπε εκτός την ολοκληρωμένη σεξουαλική πράξη. Και νομίζω δεν προχώρησε σε αυτό γιατί όπως σας είπα ήταν ακόμη η εποχή που μία κοπέλα έπρεπε να ήταν παρθένα πριν παντρευτεί. Πιθανόν φοβόταν γιατί αν προχωρούσε και με ρωτούσε στο μέλλον ο άντρας μου, εγώ θα του απαντούσα ο πατέρας μου, λες και ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα».

Οι… βρώμικες μνήμες έρχονται σιγά-σιγά. «Το θετικό όταν επανήλθαν οι μνήμες εκείνης της περιόδου έκανα ήδη ψυχοθεραπεία και με βοήθησε. Αρχικά μίλησα στη ψυχολόγο μου. Στη συνέχεια αν και φοβόμουν το είπα στον σύζυγό μου γιατί έπρεπε να προστατέψουμε τα παιδιά μας. Να τα απομακρύνω από αυτόν. Όταν είδα την συνέντευξη της Ράνιας ήρθα σε επαφή μαζί της με βοήθησε σε πολλά θέματα, είμαστε φίλες πλέον! Πρόσφατα μίλησα και με ένα πολύ στενό συγγενικό μου πρόσωπο και σοκαρίστηκε. Μου είπε να βρεθούμε μαζί του να μιλήσουμε. Αρνήθηκα, δε θέλω να τον βλέπω».

Τα πρώτα συναισθήματα… «ήταν ντροπή. Διερωτήθηκα πώς άφησα τον εαυτό μου να πεισθεί ότι αυτή ήταν η πραγματικότητα. Άσχετα αν ήμουν 13 χρονών».

Το ενδεχόμενο να τον καταγγείλει δεν το αποκλείει αλλά όχι τώρα. Ακόμη είναι νωρίς να το διαχειριστεί, δεν έχει στοιχεία αλλά κυρίως γνωρίζει ότι αν το κάνει για όσους τον γνωρίζουν θα είναι κεραυνός εν αιθρία.

«Δεν είμαι έτοιμη να πάρω τέτοια ευθύνη. Είναι ένας Κύπριος, ευυπόληπτος πολίτης, καλός οικογενειάρχης. Κάνει τα πάντα για τα παιδιά του. Επίσης αν τον καταγγείλω θα σκάσει μεγάλη βόμβα τόσο για τα παιδιά μου όσο και τα υπόλοιπα εγγόνια του που του έχουν τρομερή αδυναμία. Σκέφτομαι ότι θα τους καταστρέψω τον κόσμο τους».

Προς το παρόν προσπαθεί να το αντιμετωπίσει κάνοντας μεγάλες αλλαγές στη ζωή της. Νιώθει ωστόσο τυχερή που έχει συμμάχους τον σύζυγό της και τη ψυχολόγο της αλλά και… που έπαθε το μπλακ αούτ και για τόσα χρόνια δε θυμόταν. «Γνωρίζοντας πώς ήμουν κυρίως τότε… ντροπαλή, εσωστρεφής και ακούγοντας τις επικρίσεις της μαμάς μου νομίζω δε θα κατάφερνα να ζήσω».

Cyprus Times

02/03/2021